Temeli esasen Tevrat'a dayanan, oradan da diğer kutsal kitaplara ve günümüzde de evrim karşıtlığının temeli olan yaratılışçılık hurafesine geçmiş olan Genç-Dünya yaratılışçılığı inancına göre, Tanrı Dünya'yı 6 günde yaratmıştır. Buna kimi teolog 6 devre diyerek işin içinden sıyrılmaya çalışır. Ancak bugün, bilimsel gerçekler sayesinde biliyoruz ki Dünya yaklaşık olarak 4,5 milyar yıl, Evren de 13,7 milyar yıl yaşındadır. Yani bilim, kutsal kitaplardaki yaratılış mitlerini çoktan çürütmüştür. Ancak hem ülkemizde hem de dünyada varlığını sürdüren bu gerici-bilim karşıtı akımlar nedeniyle, bazı insanlar hala kutsal kitaplarda yazan sayılara ve yaşlara inanmaktadır. Bu videoda ve aşağıdaki yazıda, sonrasında da serinin devamı olan diğer videolarda, insanların öğrenmesi engellenmeye çalışılan bilimsel gerçekler anlatılacaktır.
Dünya’da şimdiye kadar bulunan en yaşlı kayaçlar 3,8-3,9 milyar yıl yaşındadır. Bunlardan bazıları tortul kayaçlardır ve 4,1-4,2 milyar yıl yaşında olan mineraller içerir. Bu değerler Dünya’nın yaşına dair kesin bir sayı vermese de bize bir alt sınır verir. Yani Dünyanın en az barındırdığı içerik kadar yaşlı olması gerektiğine göre, Dünyanın en az 4,5 milyar yıl yaşında olduğu çıkarımını yapabiliriz, çünkü şimdilik bundan daha eski örnekler bulunmamıştır. Ancak ileride bulunabilecek yeni örnekler veya geliştirilen çok daha hassas tarihleme yöntemleri sayesinde, bu yaş daha da eski bir tarihe işaret edebilir. (Fakat bunun aksi, yani 4,5 milyar yıldan daha genç olduğu ortaya çıkmayacaktır.) Bu konu, bilimin ilerleyişine de güzel bir örnek teşkil eder. Her yeni buluş, her yeni bilgi bizi gerçeğe daha da yaklaştırır. Yaratılışçıların anlamakta sıkıntı çektiği şey de bilimin bu devinimidir. Yeni verilerin eskileri geçersiz kılmadığını, bilimin zaten doğası gereği eskilerin üzerine yeni bilgilerin eklenmesi yoluyla ilerlediğini anlamak önemlidir.
Mutlak tarihleme (Kronometrik tarihleme) yöntemleri jeoloji ve arkeoloji bilimlerinde; kayaların, taşların, meteorların vb. kalıntıların, dolayısıyla fosillerin de bunlara bağlı olarak yaşlarını belirlemek için kullanılan tekniklere verilen genel isimdir. Ayrıca bir de Göreli tarihleme vardır ve farklı yerlerde bulunan örneklerin birbirileriyle karşılaştırılmasına dayanır. Ancak Göreli tarihleme, bize Mutlak tarihleme yöntemleri gibi belli bir yaş vermez, sadece bir örneğin diğerinden daha eski veya yeni olduğunu söyler.
Videoda mutlak tarihleme yöntemlerinden sadece bazıları anlatılmaktadır. Aşağıda çeşitli kaynaklardan derleyebildiğim ölçüde bu tarihlendirme yöntemlerinin bir listesini bulacaksınız:
- Stratigrafi (Tabakalanma)
- Dendrokronoloji (Günümüz --> 10.000 yıl)
- DNA Tarihleme (Günümüz --> 150.000 yıl)
- Arkeomanyetizm ve Paleomanyetik Tarihleme (250.000 yıl -->1 milyar yıl)
- Elektron Spin Rezonans Yöntemi (ESR) veya Elektron Paramanyetik rezonans (EPR)
- Radyometrik Tarihleme: 1896 yılında fizikçi Henri Becquerel’in radyoaktiviteyi, hemen ardından Marie Curie’nin Polonyum ve Radyum’u keşfi ve radyoaktivite alanında yaptığı çalışmalarıyla bir çığır açarak radyoloji bilimini kurmasıyla başlayan süreç (Curie, 1903 Nobel Fizik ödülünü kocası Pierre Curie ve Henri Becquerel ile paylaşmıştır), 1902 yılında Ernest Rutherford ve Soddy’nin radyoaktif bozunma yasalarını, 1912 yılında Soddy’nin izotopları keşfiyle ve kütle spektrograflarının geliştirilmesiyle devam eder. Bu şekilde ilerleyen radyoloji bilimi sayesinde, ilk kez 1905’te Rutherford tarafından icadedilen radyoaktif tarihleme yöntemleri kullanılmaya başlanır ve bu alan, günümüzde eklenen yeni yöntemlerle de gelişmeye devam etmektedir.
Bu yöntemler taş, kaya, mineral, Dünya’ya düşen meteorlar vb yapılardaki bir radyoaktif izotopun, radyoaktif bozunma ürünü olan bir elemente oranının belirlenmesine dayanır. Bu oranı belirlerken de elementlerin yarılanma ömürleri temel alınır ve böylece incelenen örneğin yaşı belirlenmiş olur. Dünya’nın yaşı da bu şekilde belirlenmiş olup yaklaşık 4,6 milyar yıldır. Bu yöntemler 1969 yılından beri de Ay’ın yaşının hesaplanmasında kullanılmaktadır. Radyometrik tarihlemede kullanılan temel elementlerin başlangıç-nihai ürünleri ve yarılanma ömürleri aşağıdaki tabloda verilmiştir.
Günümüzde kullanılan radyometrik tarihleme yöntemleri:
Parantez içinde verilen değerler yaklaşık değerler olup, çeşitli koşullara göre değişiklik gösterebilir.
- Radyokarbon tarihleme yöntemi: Karbon-14 veya C14 tarihleme (günümüz --> 50-62.000 yıl)
- Potasyum-argon (K/Ar): (100.000 yıl --> yaklaşık 2-3 milyar yıl)
- Argon-argon (Ar-Ar)
- Uranyum-kurşun (U/Pb)
- Uranyum-Toryum (U/Th)
- Rubidyum-stronsiyum (Rb/Sr)
- Samaryum-neodimyum (Sm/Nd)
- İyot-ksenon (I-Xe)
- Lantan-baryum (La-Ba)
- Kurşun-kurşun (Pb-Pb)
- Lutesyum-hafniyum (Lu-Hf)
- Neon-neon (Ne-Ne)
- Renyum-osmiyum (Re-Os)
- Uranyum-kurşun-helyum (U-Pb-He)
- Uranyum-uranyum (U-U)
- Fizyon İzleri Yöntem: (20.000 yıl --> birkaç milyar yıl)
- Klor-36 yöntemi
- Termolüminesans (TL): (10 yıl --> 230.000 yıl)
- İzokron yöntemi: Dünya'nın yaşının hesaplanmasında en çok kullanılan yöntem Pb-Pb yöntemidir. 3 farklı kurşun (P) izotopunun incelenmesine dayanır. (Pb-206, Pb-207, Pb-208 veya Pb-204.)
- Orantılı Karbondioksit Gaz Sayım
- Obsidiyen Hidrasyonu
- Amino Asit Resamizasyonu
Serinin diğer bölümleri
Şu yazılar da ilginizi çekebilir:
Yararlanılan kaynaklar: